Naslovna Katolička crkvaO namaBiskupi BK BiHBiskupijeTijela BK BiHRedovništvo u BiHDokumentiZakoniAktualnosti

Statut Biskupske konferencije Bosne i Hercegovine

KONGREGACIJA ZA EVANGELIZACIJU NARODA

Prot. Br. 5790/03

ODLUKA

Budući da u naše vrijeme dobrobit duša sve više zahtijeva da se mjesni biskupi međusobno ujedinjuju ne samo vezom bratske ljubavi nego i zajedničkim načinom djelovanja u vršenju pastirske službe, biskupi Bosne i Hercegovine zamolili su Apostolsku Stolicu da pregleda Statut koji su sastavili, a naslovljen je "Statut Biskupske konferencije Bosne i Hercegovine".

Odvagnuvši zrelo stvar, primivši mišljenje preuzvišenoga i prečasnoga gospodina Santosa Abrila y Castelloa, naslovnoga nadbiskupa tamadskoga i apostolskoga nuncija u Bosni i Hercegovini, kao i mišljenje Papinskoga vijeća za tumačenje tekstova zakona, ova je Kongregacija za evangelizaciju naroda tu molbu rado primio i snagom ovlasti, koje mu je posebno udijelio naš božanskom providnošću Papa Ivan Pavao II., spomenuti Statut, kako je Apostolskoj Stolici dostavljen, potvrdio i konačno ovom odlukom pregledao.

Bez obzira na bilo što protivno.

Dano u Rimu, u palači Kongregacije za evangelizaciju naroda, 8. prosinca, na svetkovinu Bezgrješnoga začeća Blažene Djevice Marije, godine Gospodnje 2003.


kardinal Crescenzio Sepe, pročelnik
+ Robert Sarah, tajnik 
 

 

STATUT BISKUPSKE KONFERENCIJE BOSNE I HERCEGOVINE

 
Poglavlje I.
NARAV I SASTAV
 
Članak 1: Biskupska konferencija Bosne i Hercegovine (BK BiH), kao trajna ustanova osnovana od Apostolske Stolice, jest skupština biskupa Katoličke Crkve koji imaju svoja sjedišta na području Bosne i Hercegovine: u Sarajevu, Banjoj Luci, Mostaru i Trebinju (usp. kan. 449, § 1).
Biskupi ove Konferencije, uključeni i do sada u jednu crkvenu pokrajinu, tj. Vrhbosansku, na zajednički način obavljaju neke pastoralne zadaće u korist vjernika na svojim područjima, prema pravnim odredbama, osobito raznim oblicima i načinima apostolata, sukladno okolnostima vremena, mjesta i zajedničkoga hrvatskog jezika (usp. kan. 447).
 
Članak 2: Biskupska konferencija Bosne i Hercegovine po samom pravu ima pravnu osobnost (usp. kan. 449, § 2).
 
Članak 3: Biskupskoj konferenciji BiH pripadaju svi dijecezanski biskupi toga područja kao i oni koji su im u pravu izjednačeni (usp. kann. 381, § 2; 368); isto tako biskupi koadjutori, pomoćni biskupi, drugi naslovni biskupi koji na tom području obavljaju posebnu zadaću koju im je povjerila Sveta Stolica ili ova Konferencija (usp. kan. 450, § 1), kao i biskupijski administratori (usp. kan. 427, § 1).
Na sabor se može pozvati i Ordinarij Križevačke eparhije koji na području Bosne i Hercegovine ima svojih vjernika bizantskoga obreda.
 
Članak 4: Biskupsku konferenciju BiH čine tijela koja ustanovljuje ova Konferencija: Sabor, Stalno vijeće, Vijeća, Odbori, Generalno tajništvo i Uredi (usp. kan. 451).
Članak 5: Predsjednik Konferencije bira se na Saboru između dijecezanskih biskupa na pet godina, tako da mu izbor može biti uzastopce ponovljen još jedanput. Potpredsjednik se bira između dijecezanskih biskupa, njima izjednačenih ili koadjutora također na pet godina, i njegov izbor može biti uzastopce ponovljen još jedanput.
 
Poglavlje II.
STATUT BISKUPSKE KONFERENCIJEBOSNE I HERCEGOVINE
 
Članak 6: Sjedište Biskupske konferencije Bosne i Hercegovine jest u gradu Sarajevu. Iz opravdanih razloga Sabor i sjednice Stalnoga vijeća mogu se održavati i u drugim mjestima.
 
Članak 7: Sabor se na pozive Predsjednika sastaje tri puta godišnje. Na traženje jednoga biskupa, nakon što se saslušalo mišljenje Stalnoga vijeća, Sabori se mogu održavati kad to traže okolnosti (usp. kan. 453).
 
Članak 8: Na Saborima odlučujući glas imaju svi članovi Konferencije. Ali kad se radi o izradbi i izmjeni Statuta, odlučujući glas imaju samo dijecezanski biskupi, oni koji su njima izjednačeni i koadjutori (usp. kan. 454).
 
Članak 9: Saboru su dužni prisustvovati svi članovi Konferencije. Ako je dijecezanski biskup spriječen opravdanim razlogom, može izabrati kao svoga ovlaštenika jednoga člana Konferencije ili poslati svoga generalnog vikara.
Ovlaštenik, koji nema odlučujući glas, može ipak iznositi mišljenje biskupa ovlastitelja. Umirovljeni biskupi mogu biti pozvani da sudjeluju na sjednicama, ali na Saboru imaju samo savjetodavni glas (Motu proprio Apostolos suos, br. 17).
 
Članak 10: Da bi se očitovala što čvršća veza Biskupske konferencije s Apostolskom Stolicom, poslanik Rimskoga biskupa u Bosni i Hercegovini pozvat će se na sjednice Sabora.
Članak 11: Saboru i sjednicama Stalnoga vijeća predsjeda Predsjednik ili, ako je ovaj opravdano zapriječen, Potpredsjednik Konferencije. Ukoliko su obojica zapriječena, predsjeda dijecezanski biskup najstariji po biskupskom ređenju (usp. kan. 452).
 
Članak 12: Saboru i sjednicama Stalnoga vijeća prisustvuje Generalni tajnik kao zapisničar.
 
Članak 13: Pojedinim sjednicama Sabora mogu prisustvovati i druge osobe, bilo kleričke bilo laičke, koje Predsjednik ili sam Sabor pozove da izvijeste o pojedinim pitanjima.
 
Članak 14: Uzimajući u obzir prijedloge članova Konferencije, dnevni red Sabora sastavlja Stalno vijeće i pravovremeno ga dostavlja svim članovima Konferencije.
O stvarima koje nisu predviđene na dnevnom redu Sabor može raspravljati ako to tajnim glasovanjem zatraže dvije trećine članova koji sudjeluju na Saboru.
 
Članak 15: Sabor može valjano odlučivati glasovanjem ako je nazočna natpolovična većina članova Konferencije, osim u slučaju čl. 17, 20 i 24.
 
Članak 16: Glasovanje se obavlja prema odredbama Zakonika kanonskoga prava (kan. 119).
 
Članak 17: Uz poštovanje ograničenja protivnih općemu pravu, odluke od većega značenja Sabor donosi tajnim glasovanjem dvotrećinskom većinom članova.
Odluke od većega značenja smatraju se one koje Sabor takvima označi apsolutnom većinom glasova.
 
Članak 18: Nakon održana Sabora Predsjednik šalje Apostolskoj Stolici izvještaj o njegovu radu i o odlukama te rješenja (usp. kan. 455; Apostolos suos, čl. 1), koja su na njemu donesena (kan. 456).
 
 
Članak 19: Konferencija, sukladno kan. 455, § 1, može donositi opće odluke samo u sljedećim slučajevima:
a)      kad to propisuje opće pravo;
b)      kad to određuje poseban nalog Apostolske Stolice, bilo na vlastitu pobudu ili na molbu same Konferencije.
 
Članak 20: Da bi odluke, prema čl. 19, bile valjano donesene, na Saboru moraju dobiti barem dvije trećine glasova onih članova Konferencije koji imaju odlučujući glas. Te odluke nemaju obvezatnu snagu, osim ako, pošto ih potvrdi Apostolska Stolica, budu zakonito proglašene (usp. kan. 455, § 2).
 
Članak 21: Odluke Konferencije redovito se proglašavaju u Vrhbosni, zajedničkom glasilu svih četiriju dijeceza: Vrhbosanske, Banjalučke, Mostarsko-duvanjske i Trebinjsko-mrkanske, ili u kojem drugom od Konferencije izričito izabranom katoličkom listu (usp. kan. 455, § 3).
 
Članak 22: U slučajevima u kojima ni opće pravo ni nalog Apostolske Stolice ne daju Konferenciji vlast, o kojoj se govori u čl. 19, ostaje neokrnjena mjerodavnost svakoga dijecezanskog biskupa (usp. kan. 455, § 4).
 
Članak 23: Izvan djelokruga u čl. 19, ni Konferencija ni njezin Predsjednik ne može djelovati u ime svih biskupa, osim ako svi biskupi i svaki napose dadu pristanak (usp. kan. 455, § 4).
 
Članak 24: Doktrinarne izjave Konferencije, da bi bili dokumenti autentičnog učiteljstva i da bi se mogle objaviti u ime Konferencije, moraju biti na Saboru jednoglasno odobrene od svih biskupa članova ili barem od dvotrećinske većine biskupa koji imaju odlučujući glas; u tom se slučaju, prije potvrde od Apostolske Stolice, ne smiju objaviti (usp. Apostolos suos, čl. 1).
 
Poglavlje III.
STALNO VIJEĆE
 
Članak 25: Stalnom je vijeću zadaća:
a)      saslušavši mišljenje drugih biskupa pripremiti dnevni red Sabora (usp. kan. 457);
b)      brinuti se o provedbi odluka i rješenja donesenih na Saboru (usp. kan. 457);
c)      ravnati radom Generalnoga tajništva Konferencije (usp. kan. 457).
 
Članak 26: Stalno vijeće sačinjavaju: Predsjednik Konferencije, Potpredsjednik i izabrani biskup ako generalni tajnik nema biskupskoga dostojanstva. Svima mandat traje pet godina.
 
Članak 27: Stalno se vijeće sastaje kad za to postoje opravdani razlozi.
 
Poglavlje IV.
DRUGA TIJELA KONFERENCIJE
 
Članak 28: Pravo je Konferencije osnivati različita tijela: komisije, vijeća, odbore, urede koji će se baviti poslovima i pitanjima vezanim uz djelovanje partikularne Crkve.
 
Članak 29: Spomenuta tijela Konferencije, koja se sastoje od biskupa i stručnjaka, imaju samo radni karakter. Ona vrše poslove koje im povjeri Konferencija, studiraju aktualnu problematiku iz svoga posebnog područja i o svemu podnose izvještaj Saboru Konferencije.
 
Članak 30: Svakom tijelu Konferencije predsjeda biskup kojega Sabor bira na pet godina. Služba se predsjedniku i drugim članovima može produžiti na daljnja petogodišta.
 
Poglavlje V.
GENERALNO TAJNIŠTVO
 
Članak 31: Generalno se tajništvo sastoji od generalnoga tajnika, njegova pomoćnika i od dostatna broja pomoćnoga osoblja.
 
Članak 32: Zadaća je generalnoga tajništva:
a)      sastaviti zapisnik o radu i odlukama Sabora i o sjednicama Stalnoga vijeća Konferencije te ga dostaviti svim članovima Konferencije;
b)      sastaviti druge spise koje mu na izradbu povjeri Predsjednik ili Stalno vijeće Konferencije (usp. kan. 458, br. 1);
c)      priopćavati spise i dokumente drugim, napose susjednim, nacionalnim Biskupskim konferencijama (usp. kan. 458, br. 2);
d)      brinuti se o statističkim podacima na području Konferencije (usp. kan. 458, br. 1);
e)      skupljati dokumentaciju koja je važna za život i rad partikularnih Crkava (usp. kan. 458, br. 1);
f)       čuvati Arhiv Konferencije i drugo (usp. kan. 458, br. 1).
 
Članak 33: Generalni se tajnik bira na Saboru između biskupa ili svećenika na pet godina te se postavlja na čelo Generalnoga tajništva, u kojem raspoređuje službe, bdije i ravna radom Tajništva.
Generalni se tajnik može ponovno birati na daljnja petogodišta.
 
Poglavlje VI.
UPRAVLJANJE VREMENITIM DOBRIMA
 
Članak 34: Prihodi Biskupske konferencije dolaze od godišnjih doprinosa pojedinih biskupija, razmjerno broju vjernika; od prodaje knjiga i drugoga materijala koji se izdaje brigom i ovlašću Konferencije; od priloga dobrotvora.
 
Članak 35: Vremenitim se dobrima Konferencije upravlja po odredbama Pete knjige Zakonika kanonskoga prava i po normama što ih donosi sama Konferencija.
Članak 36: Uprava zajedničke blagajne povjerava se generalnom tajniku.
 
Poglavlje VII.
RAZLIČITE ODREDBE
 
Članak 37: Svi koji prisustvuju Saboru Konferencije ili primaju njegove spise dužni su, prema naravi predmeta, čuvati tajnu o njegovu radu i raspravama.
 
Članak 38: Delegati i pojedina tijela Konferencije dužni su o svome zadatku dati izvještaj Saboru Konferencije.
 
Članak 39: Ovaj Statut, nakon što ga odobri Apostolska Stolica, ne može se bez njezina pristanka mijenjati (usp. kan. 451) i stupa na snagu nakon što bude proglašen u Vrhbosni, zajedničkom glasilu četiriju dijeceza.
 
Statut Biskupske konferencije Bosne i Hercegovine proglašen je u Vrhbosni, zajedničkom glasilu četiriju dijeceza br. 1/2004, str. 14-17.
 
***

Prot. N. 5790/03

CONGREGATIO PRO GENTIUM EVANGELIZATIONE DECRETUM

Cum animarum bonum nostris temporibus maxime urgeat ut locorum Pmesules inter se uniantur non solummodo fratemae caritatis vinculo sed communi quoque agendi ratione in pastorali officio exequendo, Bosniae et Erzegoviae Antistites ab Apostolica Sede expostulaverunt ut Conferentiae Episcopalis Statuta, ab ipsis confecta quaeque "Statuta Conferentiae Episcoporum Bosniae et Erzegoviae" nuncupantur,ite recognoscerentur.

Quam petitionem haec Congregatio pro Gentium Ev angelizatione, re mature perpensa, habito voto Exc.mi ac Rev,mi Domini Sancti Abril et Castelld, Archiepiscopi tit. Tamadensis atque Apostolici in Bosnia et Herzegovia Nuntii, necnon Pontihcii Consilii de Legum Textibus Interpretandis, libenter suscepit et, vigore facultatum a Sanctissimo Domino Nostro IOANNE PAULO Divina Providentia Pp. II sibi specialiter concessarum, praefata Statuta, prout Apostolicae Sedi fuerunt exhibita, rata habuit atque definitive praesenti Decreto recognovit.

Contrariis quibuslibet non obstantibus.

Datum Romae, ex Aedibus Congregationis pro Gentium Evangelizatione, die VIII mensis Decembris, in Sollemnitate Conceptionis Immaculatae Beatae Mariae Virginis, a.D. MMIII.

Crescenzius Card. Sepe, Praefectus
+ Robertus Sarah, a Secretis

STATUTA CONFERENTIAE EPISCOPORUM
BOSNIAE ET HERZEGOVINAE

Caput  I.
DE NATURA ET COMPOSITIONE

Articulus 1: Conferentia Episcopalis Bosniae et Herzegovinae (CE BiH), qua institutum permanens, a Sede Apostolica erectum, coetus est Episcoporum Ecclesiae Catholicae, qui in territorio Bosniae et Herzegovinae habent suas sedes: Sarajevi, Banja Lucae, Mandetrii et Tribunii (cfr. can. 449, § 1).

Episcopi huius Conferentiae, pertinentes etiam hucusque ad unam Provinciam ecclesiasticam, sc. Vrhbosnensem, quaedam munera pastoralia coniunctim exercent pro fidelibus in suis territoriis degentibus, ad normas iuris, praesertim per apostolatus formas et rationes temporis, loci et linguae croaticae communis adiunctis accomodatas (cfr. can. 447).

Articulus 2: Conferentia Episcoporum Bosniae et Herzegovinae ipso iure personalitate iuridica gaudet (cfr. can. 449, § 2).

Articulus 3: Ad Conferentiam Episcopalem Bosniae et Herzegovinae pertinent omnes Episcopi dioecesani istius territorii eisque iure aequiparati (cfr. cann. 381, § 2; 368); itemque Episcopi coadiutores, Episcopi auxiliares ceterique Episcopi titulares in isto territorio peculiari munere, sibi a Sede Apostolica vel ab hac Conferentia concredito, fungentes (cfr. can. 450, § 1), atque administratores dioecesani (cfr. can. 427, § 1).

Ad Conventum plenarium potest invitari etiam Eparchiae Crisinensis Ordinarius, qui in territorio Bosniae et Herzegovinae suos fideles ritus bizantini habet.

Articulus 4: Conferentia Episcoporum BiH constat organis quae haec Conferentia instituit: Conventu plenario, Consilio permanente, Consiliis, Comitatibus, Secretaria generali et Officiis (cfr. can. 451).

Articulus 5: Praeses Conferentiae in Conventu plenario ex Episcopis dioecesanis ad quinquennium eligitur, ita ut eius electio potest renovari successive semel tantum. Pro-Praeses ex Episcopis diocesanis eisque iure aequiparatis vel coadiutoribus eligitur etiam ad quinquennium et eius electio potest renovari successive semel tantum.

Caput II.
DE CONVENTU PLENARIO

Articulus 6: Sedes Conferentiae Episcoporum BiH est in urbe Sarajevi. Iusta de causa Conventus plenarius et sessiones Consilii permanentis etiam in aliis locis haberi possunt.

Articulus 7: Conventus plenarius ter habetur singulis annis ad invitationem Praesidis. Si singulus Episcopus, audita opinione Consilii permanentis, postulat, Conventus plenarii tenentur quoties id adiuncta suadeant (cfr. can. 453).

Articulus 8: In conventibus plenariis suffragium deliberativum omnibus membris Conferentiae competit. Sed cum agitur de statutis conficiendis vel immutandis, tale suffragium competit solum Episcopis dioecesanis, eisque aequiparatis et coadiutoribus (cfr. can. 454).

Articulus 9: Conventui plenario interesse est omnium membrorum Conferentiae. Si Episcopus dioecesanus est iusta de causa impeditus, potest unum membrum Conferentiae vel suum Vicarium generalem ut procuratorem mittere.

Procurator, cui suffragium deliberativum non competit, potest tamen referre mentem Episcopi, qui eum misit.

Episcopi emeriti possunt invitari ad intervenendum in sessionibus, sed in Conventu suffragio solummodo consultivo fruuntur (Motu proprio Apostolos suos, nr. 17).

Articulus 10: Ad manifestandum quam arctiorem nexum inter Conferentiam Episcopalem et Sedem Apostolicam, Legatus Romani Episcopi in Bosnia et Herzegovina advocabitur ad sessiones Conventus plenarii.

Articulus: 11: Conventui plenario et sessionibus Consilii permanentis Praeses vel, ipso iusta de causa impedito, Pro-praeses Conferentiae praeest. Si uterque impeditus est, praeest Episcopus  dioecesanus Episcopali ordinatione maior (cfr. can. 452).

Articulus 12: Conventui plenario et sessionibus Consilii permanentis adest Secretarius generalis qua actuarius.

Articulus 13: Singulis sessionibus Conventus plenarii possunt adesse etiam aliae personae sive clericales sive laicales, invitatae a Praeside vel ab ipso Conventu plenario ad referendum de certis quaestionibus.

Articulus 14: Ratione habita eorum quae a membris Conferentiae proposita sunt, rerum agendarum ordinem definit Consilium permanens et, tempore opportuno, mittit omnibus membris Conferentiae.

De rebus in libello agendorum non insertis Conventus plenarius potest disceptare si id postulant duae tertiae partes membrorum praesentium in Conventu.

Articulus 15: Conventus plenarius potest valide suffragatione deliberare si pars absolute maior membrorum adest, nisi agitur de art. 17, 20 et 24.

Articulus 16: Electio exercetur ad normas Codicis Iuris Canonici (can. 119).

Articulus 17: Salvis clausulis contrariis iuris universalis, decisiones maioris ponderis in Conventu plenario feruntur suffragatione secreta a duabus tertiis partibus membrorum.

Decisiones maioris momenti aestimantur illae quas pars absolute maior Conventus plenarii tales declaraverit.

Articulus 18: Post habitum Conventum plenarium Praeses mittit Sedi Apostolicae relationem de eius labore et decretis necnon decisiones (can. 455; Apostolos suos, art. 1), quae in eo feruntur (cfr. can. 456).

Articulus 19: Conferentia, ad normam canonis 455, § 1, potest ferre decreta generalia solummodo in casibus sequentibus:

a) si id praescribit ius universale;
b) si id statuit mandatum peculiare Sedis Apostolicae, sive motu proprio, sive ad petitionem ipsius Conferentiae.

Articulus 20: Decreta de quibus in art. 19, ut in Conventu plenario valide ferantur, per duas saltem ex tribus partibus suffragiorum Praesulum, qui voto deliberativo fruentes ad Conferentiam pertinent, proferri debent. Talia decreta vim obligandi non obtinent nisi, ab Apostolica Sede recognita, legitime promulgata fuerint (cfr. can. 455, § 2).

Articulus 21: Decreta Conferentiae ordinarie promulgantur in Vrhbosna, communi folio omnium quattuor Dioecesium Vrhbosnensis, Bania Lucensis, Mandetriensis-Dumnensis et Tribuniensis-Marcanensis, vel in aliquo alio a Conferentia explicite electo folio catholico (cfr. can. 455, § 3).

Articulus 22: In casibus in quibus nec ius universale nec mandatum Sedis Apostolicae concedit Conferentiae potestatem de qua in art. 19, manet integra competentia singuli Episcopi dioecesani (cfr. can. 455, § 4).

Articulus 23: Extra ambitum de quo in art. 19, nec Conferentia nec eius Praeses nomine omnium Episcoporum agere valet, nisi omnes et singuli Episcopi consensum dederint (cfr. can. 455, § 4).

Articulus 24: Doctrinales Conferentiae declarationes, ut sint documenta magisterii authentici et nomine ipsius Conferentiae evulgentur, debent ab omnibus Episcopis membris in Conventu plenario comprobari vel saltem a duabus tertiis partibus Episcoporum qui suffragio deliberativo fruuntur; quo in casu illae non possunt promulgari nisi ab Apostolica Sede recognoscantur (cfr. Apostolos suos, art. 1).

Caput III.
DE CONSILIO PERMANENTI

Articulus 25: Consilii permanentis est:

a) audito consilio aliorum Episcoporum praeparare res in Conventu plenario agendas (cfr. can. 457);
b) curare ut decreta e decisiones in Conventu plenario latae executioni mandentur (cfr. can. 457);
c) dirigere laborem Secreteriae generalis Conferentiae (cfr. can. 457).

Articulus 26: Consilium permanens constat: Praeside Conferentiae, Pro-Praeside et electo Episcopo, si Secretarius generalis non gaudet dignitate episcopali. Ad officia omnes eliguntur ad quinquennium.

Articulus 27: Consilium permanens tenetur si ad id rationes sufficientes exstant.

Caput IV.DE ALIIS ORGANIS CONFERENTIAE

Articulus 28: Ius Conferentiae est instituendi alia organa: commissiones, consilia, comitatus, officia ad res et quaestiones connexas cum activitate Ecclesiae particularis pertractandas.

Articulus 29: Supradicta organa Conferentiae, ab Episcopis et peritis composita, sunt solummodo instrumenta laboris; executioni mandant ea quae a Conferentia sibi commissa, disceptant quaestiones actuales quae ad suum campum specificum referuntur, et relationem de his omnibus Conventui plenario Conferentiae submittunt.

Articulus 30: Cuique organo Conferentiae praeest Episcopus quem Conventus plenarius eligit ad quinquennium. Electio Praesidis et aliorum membrorum potest rennovari ad alia quinquennia.

Caput V.
DE SECRETERIA GENERALI

Articulus 31: Secreteria generalis constat: Secretario generali, eius auxiliario et sufficienti numero personarum coadiuvantium.

Articulus 32: Secreteriae generalis est:

a) relationem componere actorum et decretorum Conventus plenarii, necnon actorum Consilii Conferentiae permanentis et eadem communicare cum omnibus Conferentiae membris.
b) conscribere alia acta quae sibi a Praeside vel Consilio Conferentiae permanente componenda committuntur (cfr. can. 458, n. 1);
c) communicare acta et documenta cum aliis, speciatim finitimis, Conferentiis nationalibus (cfr. can. 458, n. 2);
d) curare de datis statisticis in territorio Conferentiae (cfr. can. 458, n. 1);
e) colligere documenta ad vitam et activitatem Ecclesiarum particularium spectantia (cfr. can. 458, n. 1).
f) asservare Tabularium Conferentiae etc. (cfr. can. 458, n. 1).

Articulus 33: Secretarius generalis eligitur in Conventu plenario ex Episcopis vel sacerdotibus ad quinquennium et praeficit Secreteriae generali, in qua disponit officia, vigilat, et dirigit Secreteriae laborem.

Secretarius generalis potest eligi ad ulteriora quinquennia.

Caput VI.
DE BONIS TEMPORALIBUS REGENDIS

Articulus 34: Redditus Conferentiae Episcoporum proveniunt ex contributis annuis singularum dioecesium, pro fidelium numero; ex venditione librorum et aliorum materialium quae cura et auctoritate Conferentiae eduntur; ex contributis benefactorum.

Articulus 35: Bona temporalia Conferentiae reguntur canonibus Quinti libri Codicis Iuris Canonici necnon normis ab ipsa Conferentia latis.

Articulus 36: Gestio cassae communis Secretario generali committitur.

Caput VII.
DE VARIIS NORMIS

Articulus 37: Omnes praesentes Conventui plenario Conferentiae vel recipientes eius acta tenentur, ratione habita rei naturae, ad secretum de eius labore et disceptationibus.

Articulus 38: Delegati et singula organa Conferentiae tenentur de suo labore relationem submittere Conventui plenario Conferentiae.

Articulus 39: Haec Statuta, praevia recognitione Sedis Apostolicae, non possunt mutari sine ipsius consensu (cfr. can. 451) e vim suam exserunt postquam in communi folio quattuor dictarum Dioecesium, Vrhbosna, promulgata fuerint.

 

PREPORUCI